Ortopedi ve Travmatoloji

Ortopedi, kas-iskelet sisteminin deformitelerinin ve fonksiyonel bozukluklarının önlenmesi, teşhisi, tedavisi ile ilgilenen bir tıp dalıdır.

Travmatoloji, yaralanmaları ve ilgili hastalıkları inceleyen, yaralanmaların tedavisi ve önlenmesi için yöntemler geliştiren tıp dalıdır.

Ortopedi ve travmatoloji birbiriyle ilişkilidir ve ortak yöntemler ve uygulamalar kullanır.

"Ortopedi" terimi Yunanca iki kelimeden oluşur: "dik" ve "çocuk". Modern ortopedi, içeriği ve görevleri bakımından adının gerçek anlamıyla çok az örtüşmektedir. Ortopedi hastalarının yaş aralığı, doğumdan sonraki ilk günden yaşlılığa kadar son derece geniştir. Bu durum, modern ortopedik travmatoloğun önüne geniş bir genel tıp kültürü ve tıbbın birçok alanında bilgi sahibi olma gerekliliğini koymaktadır.

Ortopedi, kas-iskelet sisteminin deformitelerinin ve fonksiyonel bozukluklarının önlenmesi, teşhisi, tedavisi ile ilgilenen bir tıp dalıdır.

Travmatoloji, yaralanmaları ve ilgili hastalıkları inceleyen, yaralanmaların tedavisi ve önlenmesi için yöntemler geliştiren tıp dalıdır.

Ortopedi ve travmatoloji birbiriyle ilişkilidir ve ortak yöntemler ve uygulamalar kullanır.

"Ortopedi" terimi Yunanca iki kelimeden oluşur: "dik" ve "çocuk". Modern ortopedi, içeriği ve görevleri bakımından adının gerçek anlamıyla çok az örtüşmektedir. Ortopedi hastalarının yaş aralığı son derece geniştir - doğumdan sonraki ilk günden yaşlılığa kadar. Bu durum, modern ortopedik travmatoloğun önüne geniş bir genel tıp kültürü ve tıbbın birçok alanında bilgi sahibi olma gerekliliğini koymaktadır.

Ortopedik hastalıkların nedenleri:

• Yaralanmalar - travmalar
• Gelişimde konjenital anomaliler
• Aşırı yük, dejeneratif değişiklikler
• Enflamasyon
• Nörolojik fonksiyonel bozukluklar
• Sistemik hastalıklar
• neoplazmlar - tümörler

Kas-iskelet sistemi hastalıkları:

• Dejeneratif hastalıklar:
  • artroz hastalığı
  • spondi̇loartri̇t
  • osteokondroz
  • gonartroz, koksartroz, omartroz, dirsek eklemi artrozu ve el ve ayakların küçük eklemleri
  • diskopati, disk herniasyonu
• Eklem ve yumuşak dokuların iltihaplı hastalıkları:
  • romatoid ve gut artriti
  • psoriatik artrit
  • Bechterew'in ankilozan spondiliti
  • kollajenozlarda ve diğer dahili hastalıklarda artrit
  • insersiyonit, bursit, periartrit
  • Enfeksiyonlar
• Travmatik yaralanmalar:
  • KIRIKLAR
  • LÜKSASYONLAR
  • çarpıtmalar
  • Zudek sendromu
  • Menisküs lezyonları ve kapsüloligamentöz aparatta hasar
  • spor yaralanmalari ve sakatliklar
• Nörojenik fonksiyonel bozukluklar
  • doğum öncesi beyin hasarı - serebral palsi
  • doğum travması - obstetrik felç
  • iltihaplı - çocuk felci
• Sistemik hastalıklar
  • Metabolik bozukluklar - raşitizm, gut
  • hormonal bozukluklar - paratiroidizm
  • otoimmün hastalıklar
• Tümörler - herhangi bir dokudan kaynaklanabilir: deri, yağ, sinirler, tendonlar, kas, kıkırdak ve kemik
• Diğer hastalıklar:
  • skolyoz
  • Spondilolistezis
  • osteoporoz
  • Scheuermann - Mau
  • Dupuytren kontraktürü

Ortopedi ve Travmatolojide doğru tanıya ulaşmak için en sık aşağıdaki testler yapılır:

• Röntgen muayenesi
• Bilgisayarlı tomografi
• Nükleer manyetik rezonans
• Artrografi
• Anjiyografi
• Sintigrafi
• Miyelografi
• Ultrason muayenesi
• Artroskopi
• Elektromiyografi
• Laboratuvar testleri

Ortopedi ve Travmatolojide temel tedavi yöntemleri

Ortopedi cerrahi bir uzmanlık alanıdır, ancak birçok küçük yaralanma ameliyatsız yöntemlerle başarılı bir şekilde tedavi edilmektedir. Konservatif tedavi, tıbbi olarak gerekçelendirildiği ve olumlu bir terapötik etkiye sahip olmasının beklenebileceği durumlarda tercih edilir.

Konservatif tedavi

• İlaçlar - ağrı kesiciler, anti-enflamatuar, kondroprotektif, antibakteriyel ajanlar, antikoagülanlar
• Pansumanlar - alçı immobilizasyon, ortopedik cihazlar, yumuşak immobilizasyon
• Fizik tedavi
• Protezler

Tüm konservatif tedavi yöntemleri immobilize etme, sabitleme, kaçırma, uzatma ve düzeltme görevine sahiptir.

Operatif tedavi

Ortopedik cerrahlar eklemleri, kemikleri, bağları, tendonları ve kıkırdakları onarmak için çeşitli prosedürler uygularlar. Araba kazası veya spor yaralanması gibi travmalara maruz kalan hastalar, kırık kemikleri, yanlış hizalanmış eklemleri veya yırtılmış bağları düzeltmek için ortopedik cerrahiye ihtiyaç duyabilirler. Ortopedik cerrahlar ayrıca artrit, kemik hastalığı veya genetik deformitelerden muzdaripseniz de yardımcı olabilir.

Kemik üzerinde operatif tedavi

Operatif ortopedik kemik tedavisinin amacı:

• Uzunluklarda tesviye farkı
• Eksenel sapmaların düzeltilmesi
• Travma, tümör, enfeksiyon sonrası kemik defektlerinin doldurulması
• Eklemdeki yük konsantrasyonunun değiştirilmesi - örneğin konjenital kalça displazisinde osteotomi daha uygun bir yük dağılımı yaratır
• Tümörlerin rezeksiyonu
• Kırık sonrası kemik parçalarının stabilizasyonu

Osteotomi

Osteotomi, bir veya daha fazla kemiğin kesildiği bir ameliyattır. Çeşitli ortopedik durumları ve yaralanmaları tedavi etmek için kullanılan birçok osteotomi türü vardır. Çoğu durumda osteotomi, hareketi, büyümeyi vb. etkileyen bir sorunu düzeltmek için kemiğin bir kısmının çıkarılmasını veya yeniden hizalanmasını içerir. Bu tür bir prosedür hasarlı bir eklemi onarmak veya deforme olmuş bir kemiği kısaltmak veya uzatmak için uygulanabilir.

Osteotomi türleri:

Bu prosedür birçok farklı kemik ve eklemdeki sorunları düzeltebilir. Örneğin:

• Kalça: Ameliyat sırasında doktor, kalça kemiğinin başını daha iyi örtmek için kalça yuvasını yeniden şekillendirir.
• Diz: Diz osteotomisi sırasında tibia (kaval kemiğinin üst kısmı) veya femur (uyluğun alt kısmı) kesilir ve yeniden şekillendirilir. Bu, diz ekleminin yaralı tarafındaki baskıyı azaltır.
• Omurga: Bir yanlış hizalamayı düzeltmek veya bir eğriliği azaltmak için omurganın bir kısmından kama şeklindeki bir kemik parçası çıkarılabilir.
• Çene: Mandibular osteotomi çeneyi yeni bir pozisyona taşır.
• Ayak parmağı: Ayak başparmağını düzeltmek ve parmağın geri kalanına batmasını önlemek için ayak başparmağından bir kemik parçası çıkarılabilir.
• Chin: Plastik cerrahlar geniş veya kare çeneyi daraltmak için osteotomi kullanırlar.

Osteoplasti

Osteoplasti, kemik defektleri, kistler, psödartroz vb. için kemik greftlemesine yönelik cerrahi bir müdahaledir. Otoplasti (hastanın kendi kemiğinin kullanılması) ve homoplasti (kadavra kemik dokusunun kullanılması) arasında bir ayrım yapılır.

Otomatik Greftler - Bu, hastanın bir yerinden alınan kemiğin aynı hastanın başka bir yerine aşılanması anlamına gelir. Bu bölgeye donör bölgesi adı verilir. En yaygın donör bölgeler pelvik kemiklerin sakrumundan, tibia metafizinden ve radiustan elde edilir.

Türlerine göre otogreftler şunlardır:

• spongiozlar - spongioz kemikten yapılmıştır - daha iyi bir seçenektir çünkü osteoindüktif yetenekleri yüksektir ve füzyon hızlı bir şekilde gerçekleşir.
• kortikal - sadece kortikal kemikten - osteogenez zayıftır ve iyileşme çok daha yavaştır.
• Allogreft - bu başka bir kişiden alınan kemik grefti. Bu yöntemin, örneğin enfeksiyonların bulaşması gibi bir dizi dezavantajı vardır. Öte yandan, bu şekilde büyük miktarlarda kemik, hatta tüm eklemler alınabilirken, otogreftlerde alınan materyal miktarı daha azdır. Tüm allogreftler özel bir şekilde önceden işlenir. Kemik birleşmesi otogreftlere göre çok daha yavaştır.

Metal osteosentez

Osteosentez, kemiğin sabitlenmesi olarak tanımlanır. Kemik kırıklarının tedavisinde kemik parçalarının vidalar, plakalar, çiviler veya pimlerle birleştirildiği cerrahi bir prosedürdür. Kırık kemik sabitlenir ve doğru pozisyonda stabil bir şekilde restore edilebilir.

Osteosentez veya internal kemik fiksasyonu her tür kemik kırığını tedavi etmek için kullanılmaz. Osteosentez, eşlik eden cilt veya yumuşak doku yaralanması olan açık kemik kırıkları için en uygun yöntemdir. Ayrıca çok parçalı kemik kırıkları, bacak kemiği kırıkları ve osteoporozlu hastalardaki kemik kırıkları için tercih edilen tedavi şeklidir.

Vida ile osteosentez, plak ile osteosentez, çivi ile intramedüller osteosentez, Kirschner iğnesi ile fiksasyon, eksternal fiksasyon cihazları gibi farklı osteosentez yöntemleri kullanılmaktadır. Günümüzde kullanılan malzemeler ağırlıklı olarak titanyumdan oluşmaktadır.

Osteosentez ameliyatı nasıl yapılır?

Kırığın yeri ve bozulmanın türü, osteosentezin nasıl uygulanacağı üzerinde etkiye sahiptir. Ayrıca, kırığın yeri ve hastanın genel durumu, ameliyatın genel, spinal veya lokal anestezi altında yapılıp yapılmayacağını belirleyecektir. Ameliyat ayakta tedavi bazında gerçekleştirilebilir.

• Vidalar ile osteosentez

Vidalı osteosentezde kemik parçaları vidalarla sabitlenir. Bu amaçla söz konusu kırık parçada bir delik açılır. Karşı parçaya vida için bir yiv açılır (gergi vidası) veya ucunda yiv olan bir vida doğrudan kullanılır (kemik vidaları). Her iki durumda da kırılan parçalar vidalar sıkılarak birleştirilir.

• Plak ile osteosentez

Plak osteosentezi, kemiğin kırık kısımlarının bir plak ile sabitlendiği bir prosedürdür. Cerrah, kırık kemiğin üzerine, kırık hattının üzerine uygun bir plak vidalar. Plak, kemikteki vidalarla tüm fragmanlara sabitlenir. Bu prosedürde, kırılan parçalar sıkıca birleştirilir.

• Çivi ile intramedüller osteosentez

Çivi ile intramedüller osteosentez, medüller boşluğun açıldığı bir prosedürdür. Cerrah, içine çivi çakılabilecek bir kanal açar. Bu çivi, kemik parçalarını bir iç atel gibi birbirine bağlar. İntramedüller çivi, kaymaması için bir çapraz cıvata ile stabilize edilir. Çivi, röntgen görüntüsü kullanılarak doğru şekilde konumlandırılır.

• Kirschner iğneleri ile fiksasyon

Kirschner iğneleri, parmak veya köprücük kemiği gibi küçük kemiklerdeki kırıkları düzeltmek için kullanılan esnek çelik iğnelerdir. İğneler kemiğin içine sokulduğunda, üst uç kemiğin dışında kalır. Kırık iyileştikten sonra iğneler çıkarılabilir. İğneler kırığı stabilize etmek için tek başına yeterli olmadığından atel veya alçı da yerleştirilir.

• Harici sabitleme cihazları

Harici bir sabitleme cihazı, kırıkları sabitlemek için kullanılan harici bir metal destek çerçevesidir. Cerrah, kırığın üzerindeki deride küçük kesikler açarak kemiğe delikler açar. Metal çubuklar bu deliklerden geçirilerek vücudun dışına çıkarılır. Çubuklar harici olarak metal bir çerçeveye sabitlenir, böylece kemik kırığı dışarıdan stabilize edilir.

Osteosentezin başarı oranı nedir?

Kırılan kemikler, kemikler tekrar kaynayana kadar çeşitli osteosentez prosedürleriyle stabilize edilir. Genel olarak, kemik kırıkları bu prosedürlerle çok iyi iyileşir.

Bu prosedürün olası komplikasyonları ve riskleri nelerdir?

Osteosentez, kırıkların tedavisinde kullanılan standart prosedürlerden biridir ve genellikle komplikasyonsuz ilerler. Her müdahalede olduğu gibi, ameliyat bazen enfeksiyonlara, sinir hasarına, ameliyat sonrası kanamaya veya kan pıhtılarına neden olabilir. Nadir durumlarda ankiloz, osteonekroz veya ligament yapışıklıkları oluşabilir.

Ameliyattan sonra ne olur?

Ameliyattan sonra, hasta anesteziden uyandığında iyileşme aşamasında izlenir. Ankilozu önlemek ve kas kaybını azaltmak için kısa süre sonra fizyoterapi egzersizlerine başlanır. Seçilen osteosentez prosedürü ve bireysel iyileşme süreci, kemiğin normal şekilde iyileşip iyileşemeyeceğini belirleyecektir. Bir kemik kırığının iyileşmesi en az altı hafta sürer, ancak birkaç ay da sürebilir.

Kırık tamamen iyileştiğinde osteosentez malzemesinin çıkarılıp çıkarılamayacağını birkaç faktör belirler. Kullanılan malzeme (titanyum) ömür boyu vücudunuzda kalabilir. Günümüzde, özel nedenler olmadıkça vidalar ve plakalar genellikle çıkarılmamaktadır.

Eklemler üzerinde operatif tedavi

Eklem delinmesi

Eklem ponksiyonu nedir?

Eklem ponksiyonunda, iltihaplanma ve ağrı için ekleme ilaç enjekte etmek veya eklemdeki şişliği ve basıncı azaltmak için eklemden sıvı aspirasyonu (çıkarılması) yapmak için eklem boşluğuna bir iğne yerleştirilir. Bir iyileştirme yöntemi olmasının yanı sıra, ponksiyon teşhis için de kullanılabilir. Eklem sıvısı analizi, kaynağı belirsiz durumların teşhis edilmesine yardımcı olabilir.

Çoğu zaman diz ekleminde bir ponksiyon yapılır, ancak prosedür omuz, dirsek, kalça, bilek vb. diğer eklemlerde de yapılabilir.

Aşağıdaki durumlarda eklemin delinmesi gerekli olabilir:

• Eklem ağrısı, eklemi dinlendirmek, kompresyon bantları kullanmak veya anti-enflamatuarlar almak gibi basit yaşam tarzı değişiklikleri yapıldıktan sonra iyileşmedi
• Etkilenen bölgenin hareketi ağrılı ve kısıtlı olabilir
• Artrit, bursit ve diğer ağrılı iltihaplı hastalıkların neden olduğu eklem ağrılarını yatıştırmaya yardımcı olabilir.

Eklem ponksiyonunun yan etkileri var mıdır?

Eklem ponksiyonundan kaynaklanan komplikasyon riski çok düşüktür. Ancak, olabilir:

• Çürük
• Şişme
• Ponksiyon bölgesinde iltihaplanma

Sinvektomi

Sinovektomi, eklemi çevreleyen sinovyal dokunun çıkarıldığı bir prosedürdür. Bu prosedür genellikle sinovyal membranın veya eklem astarının iltihaplandığı ve tahriş olduğu ve tek başına ilaçla kontrol edilemediği bir durum için rahatlama sağlamak amacıyla önerilir.

Artrotomi

Artrotomi, iltihaplanma ve enfeksiyonda eklem yüzeylerini temizlemek için eklemin açıldığı cerrahi bir prosedürdür. Eklem hastalıklarını teşhis etmek için de uygulanabilir.

Artroskopi

Artroskopi, eklem sorunlarının teşhis ve tedavisine yönelik bir prosedürdür. Prosedür sırasında, optik bir video kameraya bağlı dar bir tüp küçük bir kesiden eklem içine yerleştirilir. Eklemin görüntüsü yüksek çözünürlüklü bir video monitörüne aktarılır.

Artroskopi, ortopedi cerrahının büyük bir kesi yapmadan eklemin içini görmesini sağlar. Cerrahlar artroskopi sırasında, ek küçük kesilerden yerleştirilen kalem inceliğindeki cerrahi aletlerle bazı eklem hasarlarını bile onarabilir.

Bu neden yapılıyor?

Ortopedistler artroskopiyi en sık diz, omuz, dirsek, ayak bileği, kalça ve el bileğini etkileyenler olmak üzere çeşitli eklem rahatsızlıklarını teşhis ve tedavi etmek için kullanırlar. Doktorlar genellikle röntgen ve diğer görüntüleme testlerinin bazı tanısal soruları cevapsız bırakması durumunda artroskopiye başvururlar.

Cerrahi prosedürler

Artroskopi ile tedavi edilen durumlar şunlardır:

• Gevşek kemik parçaları
• Hasarlı veya yırtılmış kıkırdak
• İltihaplı eklem yüzeyleri
• Yırtık bağlar
• Eklemlerde yara izi

Artroplasti

Artroplasti nedir?

Artroplasti, kemiğin yeniden yüzeye çıkarılmasıyla yapılabilen eklem işlevini geri kazandırmaya yönelik cerrahi bir prosedürdür. Protez adı verilen yapay bir eklem de kullanılabilir.

Farklı artrit türleri eklemleri etkileyebilir. Osteoartrit veya dejeneratif eklem hastalığı, bir eklemdeki kıkırdak veya yastıkçık kaybıdır ve artroplastinin en yaygın nedenidir.

Artroplasti neden yapılır?

Artroplasti, ilaç tedavisi artık eklem ağrısını etkili bir şekilde gidermediğinde kullanılabilir. Osteoartrit için artroplastiden önce kullanılabilecek bazı tıbbi tedaviler şunlardır:

• Anti-enflamatuar ilaçlar
• Ağrı kesici ilaçlar
• Ağrılı aktivitelerin sınırlandırılması
• Baston gibi yürürken yardımcı cihazlar
• Fizyoterapi ve rehabilitasyon
• Diz eklemine kortizon enjeksiyonları
• Viskosuplementasyon enjeksiyonları (eklem hareketini daha az ağrılı hale getirmek için ekleme kayganlık eklemek için)
• Kilo kaybı

Artroplasti uygulanan hastalar genellikle işlemden sonra belirgin bir iyileşme yaşarlar. Eklem ağrısı önemli ölçüde azalır, çeşitli aktiviteleri gerçekleştirme yeteneği geri kazanılır ve yaşam kalitesi artar.

En çok eklem ameliyatı kalça ve dizde yapılırken, ayak bileği, dirsek, omuz ve parmak ameliyatları daha az sıklıkla yapılmaktadır.

Artrodez

Artrodez, sindezis veya yapay ankiloz olarak da bilinir. Buna yaygın olarak eklem füzyonu da denir. Diğer tedavilerin olumlu sonuç vermediği durumlarda bir eklemdeki kemikleri kaynaştırmak için kullanılan cerrahi olarak eklemleri kemikleştirme yöntemidir.

Artrodez, eklem kırıkları, artrit ve eklem hareketliliğini etkileyen diğer durumları tedavi etmek için kullanılır. Ağrı diğer tedavilerle yönetilemiyorsa, artrodez en iyi çözüm olabilir. Ancak doktorlar, artrodezin yalnızca diğer seçenekler tükendikten sonra uygulanan son çare bir tedavi olduğuna inanmaktadır. Eklem füzyonu için en iyi adaylar, eklemin her iki tarafında hala sağlıklı kemiklere ve iyileşmeye yardımcı olacak güçlü bir bağışıklık sistemine sahip olanlardır.

Eklem replasmanı veya Artrodez

Artrodez prosedürü eklem kemiklerini kaynaştırır ve o eklemdeki hareketi önler. Eklem replasmanı ameliyatı hasarlı eklemi yapay bir eklemle değiştirir. Bu yapay eklemler doğal eklemlerle aynı hareket aralığına sahiptir, ancak aynı zamanda hızlı bir şekilde aşınabilir. Gelecekte ek ameliyatlar gerekebilir. Bu nedenle eklem füzyonu, eklem ağrıları için genellikle daha iyi ve daha kalıcı bir çözümdür.

Artrodezde eklem çevresinde kesiler yapılır ve eklemdeki tüm kıkırdak çıkarılır, böylece kemikler doğrudan temas eder. Eklem daha sonra metal plakalar ve vidalarla sabitlenir. Bu, kemiklerin iyileşmesini ve birbirine kaynayarak hareketsiz bir eklem oluşturmasını sağlar. Kemiklerin kaynaştırılması eklemdeki hareketi ortadan kaldırdığından, prosedür vücudun tam hareket aralığı olmadan hala kullanılabilen bölgelerini tedavi etmek için en uygun yöntemdir. Örneğin, ayak bileği artrodezi, diz veya kalçadaki eklem füzyonundan daha sık yapılır

Artroliz

Artroliz, eklemlerde sertliğe ve hareket açıklığının önemli ölçüde azalmasına neden olan durumları tedavi etmek için uygulanan cerrahi bir prosedürdür. Artrolizden önce ve sonra fizik tedavi, ameliyat edilen eklemde hareket açıklığını ve işlevi en üst düzeye çıkarmak için kritik öneme sahiptir.

Eklem sertliği, osteoartrit, kırıklar ve diğer yaralanmaların yanı sıra önceki ameliyatlar ve tedavilerden kaynaklanan komplikasyonlar da dahil olmak üzere çok sayıda durumla bağlantılı olan yaygın bir sorundur. Artroliz ameliyatı, etkilenen bir eklemde hareket açıklığını ve işlevi artırmak için gereklidir. Artroliz, bir eklemde tam hareket açıklığını engelleyen yumuşak dokuların serbest bırakılmasını içerir. Artroliz sırasında eklemin yanlarında ve arkasında bir dizi küçük kesi yapılır. Kısıtlanmış eklem kapsülü ve kasılmış dokular daha fazla harekete izin verecek şekilde serbest bırakılır. Önce eklemin dış (lateral) tarafı serbest bırakılır ve varsa yapışıklıklar ayrılır. Daha sonra kısıtlı eklem kapsülü ve kasılmış dokular eklemin iç (medial) tarafından serbest bırakılır. Eklemdeki hareket aralığını daha da iyileştirmek için iç taraftaki medial bağ serbest bırakılır. Daha sonra herhangi bir kemik anormalliği tedavi edilir. Son olarak, yaraları kapatmak için küçük dikişler kullanılır.

Artrodez öncesi ve sonrasında fizyoterapi, operasyonun başarılı olmasını sağlamak, gelecekte sorun çıkma olasılığını önlemek ve etkilenen eklemin ve dolayısıyla tüm uzvun tam veya tama yakın hareket ve fonksiyon aralığına dönmesini sağlamak için son derece önemlidir.

Aloplasti

Aloplasti, bir eklemi veya eklemin bir kısmını protezle değiştirmek için yapılan cerrahi operasyon anlamına gelir. Tıbbi terim olarak endoprotez de kullanılmaktadır. Alloplasti için en yaygın malzemeler metal ve plastiktir (ateller, vidalar, stentler, vb.). Kullanılan tüm metaller özel bir alaşımdan ve manyetik olmayan malzemeden yapılmıştır. Dokuya implantasyonu ve sabitlenmesi, eklemde istenmeyen hareket veya kaymayı önler.

Konservatif tedavinin başarısız olduğu durumlarda yaralı eklemin total replasmanı endikedir. Bu, eklemin işlevselliğinin önemli ölçüde bozulduğu veya eklemin şiddetli bir ağrı kaynağı olduğu bir durumdur. Ameliyat için en yaygın nedenler artroz - koksartroz, gonartroz, kemik tümörü, kırıklar, reimplantasyon ve diğerleridir.

Fasya, tendon ve kaslar üzerinde operatif tedavi

Fasyotomi

Fasyotomi veya fasyektomi, vücudun etkilenen bir bölümündeki (doku veya kas) şişliği ve basıncı azaltmak için yapılan bir ameliyattır. Bölgeyi çevreleyen fasya, basıncı azaltmak için kesilir.

Tenotomi

Tenotomi olarak da bilinen tendon gevşetme, daha geniş bir hareket aralığına izin vermek için tendonun kesilmesini veya bağlantısının kesilmesini içeren cerrahi bir prosedürdür. Bu prosedür sıkı veya yırtık kasları rahatlatmak için kullanılır. Aşil tendonu etkilendiğinde, prosedüre "akilotendotomi" adı verilir. Serebral palsi tedavisinde kullanılır.

Tenodesa

Tenodez, omuzdaki biseps tendonu yaralanmalarını tedavi etmek için yaygın olarak kullanılan cerrahi bir prosedürdür. Bu yaralanmalar tendinit, tendon iltihabı veya tahrişi, aşırı kullanım veya omuz bölgesindeki travma nedeniyle meydana gelebilir. Bağ sorunları vücudun herhangi bir yerinde ortaya çıkabilir, ancak geniş hareket aralığı nedeniyle omuz gibi belirli eklemlerde daha yaygındır. Biseps tendonu yaralanmasına bağlı olarak omuzda belirgin ağrı ve güçsüzlük yaşayan hastalara tenodez uygulanabilir.

Prosedür sırasında cerrah biseps tendonu etrafındaki hasarlı dokuyu çıkarır ve tendonu omuz ekleminin labrumuna olan bağlantısından ayırır. Tendonu tahriş edebilecek kemik veya kıkırdak parçaları ya da kemik çıkıntıları çıkarılır. Daha sonra tendon, yerinde tutmak için ankorlar ve güçlü dikişler kullanılarak omuz eklemi yakınındaki humerusa bağlanır. Bu, hem tendon hem de labrum üzerindeki stresi azaltmaya yarar.

Tenodez işleminden sonra genellikle hastanede kalmak gerekmez. Hastalar, iyileşen omuz eklemine destek ve koruma sağlamak için ameliyattan sonra birkaç hafta boyunca askı takmalıdır. Fizik tedavi, omuzun güçlenmesine ve işlevini geri kazanmasına yardımcı olarak iyileşme sürecine yardımcı olur. Çoğu hasta birkaç gün sonra işine dönebilir, ancak daha yorucu faaliyetlere izin verilmesi genellikle üç ila altı ay sürer.

Tendorrhaphy

Tendorafi, yaralanma veya hastalık nedeniyle yırtılmış bir tendonun dikilmesidir.

Tendon ve kas transpozisyonları

Muskulotendinöz transpozisyonlar, bir veya bir grup kasın felç nedeniyle işlevini kalıcı olarak kaybettiği durumlarda, işlevlerinin diğer kaslar tarafından üstlenilmesi için kullanılır. Felçli kaslar, innervasyonu korunmuş diğer kaslar tendonlarına dikilirse aktive olur. Yeniden konumlandırılan kasların felçli olanlarla sinerjik olması durumunda, fonksiyonel sonucun daha iyi olduğu ve daha hızlı gerçekleştiği bulunmuştur. Yeniden konumlandırılan kas felçli kasla kısmen sinerjikse, işlevini daha yavaş ve daha uzun bir süre sonra devralır. Yer değiştiren kas ya da kaslar felçli olanın tam antagonisti ise adaptasyon daha da zor ve uzun sürer.

Daha fazla bilgi için +359895770869 numaralı telefonu arayabilirsiniz.